weet je wat je mist
De eerste corona-schrik lijkt voorbij, toch? Teams ontdekken de (on)mogelijkheden van videocalls, chatten en tegelijkertijd in hetzelfde document werken. Met vallen en opstaan bouwen ze aan teambinding en samenwerken op afstand. Thuis keert de balans voorzichtig terug, terwijl het kantoor evolueert naar een gebouw waar je elkaar af en toe ontmoet. Er zijn natuurlijk nog volop uitdagingen en knelpunten, maar ongelofelijk hoe snel we blijken te kunnen veranderen als het echt moet.
Eén vraagstuk zie ik steeds scherper naar voren komen in de organisaties die ik momenteel begeleid. Eentje die ik eerlijk gezegd aanvankelijk over het hoofd zag: de toevallige ontmoeting.
eigen team eerst
Dat klinkt in eerste instantie misschien overdreven. Het hemd is altijd nader dan de rok: een hecht eigen team is toch veel belangrijker dan verre collega’s? Sinds Mark Granovetter begin jaren 70 zijn onderzoek ‘the strength of weak ties’ publiceerde, is veel meer aandacht en waardering gekomen voor dat bredere netwerk. In de literatuur zie je vaak twee termen naast elkaar: ‘bonding’ is de nauwe verbondenheid in je eigen ‘bubbel’ met verwanten, terwijl ‘bridging’ staat voor het slaan van bruggen naar andere werelden. Met die bril kun je kijken naar polarisatie in een samenleving zoals Putham, maar ook naar de ‘verschotting’ tussen silo’s in een organisatie.
Even praktisch. Een toevallige ontmoeting met een verre collega bij de koffiemachine of in de lift. Dat kan een zee aan voordelen en mogelijkheden bieden, ga maar na:
- frisse blik – je eigen wereld bekijken door de bril van een buitenstaander, buiten je bubbel
- waardering – voor jouw frisse blik als je even meedenkt
- kennis – zaken waarvan je nog niet wist dat je ze niet wist ‘unknown unknowns’
- innovatie – juist over de verschillende teams/silo’s heen
- werk – interessante rollen of (ontwikkel)kansen voor jezelf, en anderen zien jou
- openheid – soms makkelijker om het achterste van je tong te laten zien bij buitenstaanders
- verbinding – ervaren wat er in je organisatie speelt buiten je bubbel, trots op het geheel
Door de corona-maatregelen wordt onze dagelijkse wereld een stukje kleiner. Je spreekt collega’s die dezelfde rol hebben, hetzelfde project doen of in je team zitten. Contacten met verre collega’s lijken geen prioriteit. Zit de ander wel te wachten op zomaar een belletje of een mailtje? Ja dus: alle organisaties die ik begeleid zien het ontbreken van deze gesprekken als bottleneck.
digitale koffieautomaat-momenten
Het waait helaas niet vanzelf over. Organisaties die járen geleden bewust besloten om zonder hoofdkantoor op afstand werken, zijn trots op hun teams en productiviteit, maar erkennen juist dit als hèt knelpunt. De ontwikkelaar van WordPress zegt bijvoorbeeld: “With everybody working online, you miss out on watercooler conversations, overhearing other people say something that you can help with”.
Wat kan helpen? Verleidelijk om te kijken naar technische oplossingen. Oplossingen als MS Delve bieden een doorkijkjes naar waar anderen momenteel aan werken. Een prikkelender oplossing zou iets zijn als het beruchte Chat roulette, maar dan professioneel: iemand ervaring met de Icebreaker App voor MS Teams? Natuurlijk kunnen zulke ‘speed-dates’ ook handmatig georganiseerd worden, vanuit work21 ontwikkelden we daarvoor ‘experimenteerkaarten’.
weet wat je mist!
Het begint echter bij de basis: het onderkennen dat wij als organisatie en ik persoonlijk iets belangrijks missen. Iets waar we samen in willen investeren. Startpunt om te overleven in 2020 na Christus, of beter: in 0 na Corona.
Wil je hierover graag in gesprek, bijvoorbeeld om te kijken waar de experimenteerkaarten jou en je team verder kunnen helpen? Neem dan contact op met Erik de Jong.
